افزودنی های دیرگیرکننده بتن

می 7, 2014
منتشر شده در admin-shimibeton

07 مه

انواع افزودنی های دیرگیرکننده بتن

ASTM سه نوع از افزودنی های دیرگیرکننده بتن را به رسمیت می شناسد:

نوع B که صرفاً هیدراتاسیون سیمان پرتلند را به تأخیر می افکند.
نوع D که نه تنها تأخیر در گیرش بتن بلکه کاهش آب را تأمین می کند.
نوع G که یک روان کننده دیرگیرکننده بتن می باشد.

موادی که عموماً در افزودنی های کاهنده آب و دیرگیرکننده بتن استفاده می شوند شامل:

1- افزودنی های دیرگیرکننده بتن با اسیدلیگنو سولفونیک و اصلاح شده و مشتقات اسیدلیگنو سولفونیک و نمک های آن.
2- افزودنی های دیرگیرکننده بتن با اسید هیدروکسی کربوکسیلات یا اصلاح شده ها و مشتقات این اسید و نمک های آن.
3- افزودنی های دیرگیرکننده بتن با نمک های فرآورده تحکیم با وزن مولکولی بالا از اسید سولفونیک نفتالین
4- افزودنی های دیرگیرکننده بتن با کربوهیدرات ها، پلی ساکاریدها و اسیدهای قند (شکر).
5- افزودنی های دیرگیرکننده بتن با نمک های غیر آلی همچون بورات ها و فسفات ها

کاربرد افزودنی های دیرگیرکننده بتن

مواد افزودنی دیرگیرکننده بتن ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با دیگر ترکیبات آلی استفاده شوند. افزودنی های نوع B هم اکنون با نوع D دو منظوره، دیرگیرکننده های کاهنده آب بتن جایگزین شده است. نقش اساسی افزودنی های دیرگیر کننده بتن جبران کردن اثر تسریع کنندگی دمای محیطی بالا و حفظ کارایی بتن در طی بتن ریزی است. از این رو ترک های تغییر شکل دهنده را از بین می برد. طولانی کردن زمان گیرش به خصوص برای جلوگیری از ترک خوردن تیرهای بتنی و عرشه های پل، که ناشی از شکم دادگی است، ارزشمند می باشد.

همچنین دیرگیر کننده ها برای حفظ کارایی بتن به قدری که تخلیه های متوالی بتواند بدون درزهای سرد و یا انقطاع در واحد سازه ای بتن ریزی شود، استفاده می گردد. با این وجود، بازدهی مواد افزودنی دیرگیرکننده بتن در کاهش سرعت افت اسلامپ، بستگی به ترکیب خاص مواد مورد استفاده دارد.

جنبه های مربوط به کاربرد افزودنی های دیرگیر کننده بتن لزوماً همان هایی هستند که برای بتن آماده به عنوان بتن مخلوط شده در کارگاه (محل پروژه) می باشد. با این حال، وقتی بنا باشد بتن آماده برای قالب لغزنده استفاده شود یا عملیات بتن ریزی حجیم داشته باشیم، بخاطر زمانی که در حمل و نقل از کارخانه به کارگاه لازم است، باید توجه بیشتری و قضاوت بهتری باید در تعیین پیمانه مصرفی لازم برای رسیدن به زمان تأخیر (در گیرش) مطلوب صورت بگیرد.

در مورد بتن ریزی های حجیم با افزودنی های دیرگیر کننده بتن لازم است که به طور پیوسته طرح ریزی صورت گیرد، تا سرعت های حمل و نقل با نیازهای کارگاه همخوانی داشته باشد. بتن ریزی حجم های بالای بتن در لایه های متوالی برای شکل دادن یک سازه یکپارچه در ساخت سدها، پایه های پل، عرشه های پل و پایه های زیر آب اسکله ها صورت می پذیرد. پروژه هایی مثل سدها که مستلزم مقادیر قابل توجه بتن هستند به طور متداول در نواحی دور مناطق سخت که هزینه سیمان بالاست، مکان یابی می شوند.