فاکتورهایی همچون تنوع در مواد، اختلاط، روش های بتن ریزی، دما و کاربرد سیمان های ترکیبی ممکن است که تنظیم شدن مقدار هوای لازم با اندازه حباب و فاصله مناسب را در بتن محبوس کننده هوا مشکل سازد.
روش های بتن ریزی بتن محبوس کننده هوا
روش بتن ریزی بتن محبوس کننده هوا می تواند از روش های خیلی ساده دستی بتن ریزی میان قالب های جانبی نگه دارند گرفته تا عملیات پیچیده تر قالب لغزنده که در آن روش متوالی بتن ریزی بتن، تراکم، قالب دهی، تکمیل و تعبیه مفاصل با یک یا چند دستگاه انجام می گیرد، متغیر باشد. شکل 7. 3 بتن ریزی در پیاده رو را با تکنیک قالب لغزنده نشان می دهد.
بتن محبوس کننده هوا همچنین می تواند از طریق پمپاژ بتن ریزی شود. بتن های با میزان هوای %6-4 می تواند به طور رضایت بخشی پمپاژ گردند. گرچه در انتهای این محدوده ممکن است مشکلاتی رخ دهد، چرا که فشرده سازی الاستیک هوا در هر ضربه بازدهی پمپاژ را کاهش می دهد. این مورد به خصوص در خط لوله های طولانی اتفاق می افتد. علیرغم این محدودیت، هوای محبوس بتن در بیشتر موارد به پمپاژ کمک می کند. هوای موجود بتن ریخته شده خیلی با پمپاژ تحت تأثیر واقع نمی شود، اگرچه افت های کوچک (2-1درصد) هم مد نظر هستند. اگر بتن بدون هوا طوری باشد که منجر به ایجاد بتن را خشن شود، هوای محبوس اهمیت ویژه ای پیدا می کند.
همچنین هوای بتن فوق روان شده و بتن های با مقاومت بالا را به سادگی نمی توان تنظیم کرد.
سازگاری افزودنی یا فوق روان کننده محبوس کننده هوا
کاربرد فوق روان کننده ها در بتن محبوس کننده هوا بحث زیادی را موجب شده است. دو مشکل اصلی مربوط به اثر فوق روان کننده بتن بر هوای محبوس بتن می باشد:
1) کاهش در هوای مواد تا %3-1 هنگامی که اسلامپ از 75mm به 200mm افزایش می یابد، پس از اضافه شده فوق روان کننده برای تولید بتن روان
2)تغییر در سیستم هوای منفذی به مقادیر مطلوب کمتر.
با این وجود اغلب پژوهشگران بر این باورند که، اگر چه فاکتور فاصله گذاری هوای منفذی لازم برای مقاومت یخ زدگی مناسب تغییر می کند، این تغییر لزوماً بر دوام ذوب انجماد بتن تأثیر نمی گذارد. کاهش در میزان هوای محبوس یک مخلوط بتنی بخاطر آزادسازی هوای محبوس به عنوان نتیجه ویسکوزیته خمیر کاهش یافته یا به هم پیوست حباب ها می باشد. این کاهش معمولاً با افزایش در پیمانه مصرفی عامل محبوس کننده هوا جبران می شود. افزودنی های محبوس کننده هوا در بتن پس از ترکیب فوق روان کننده در اختلاط به عنوان ابزار مناسبی برای حداقل ساختن افزایش ها در فاصله گذاری هوای منفذی بتون پیشنهاد شده است.
افزودنی های محبوس کننده هوا منافع چشمگیری به بتن ایجاد شده در اقلیم های بسیار گرم همچون آمریکای جنوبی و مرکزی و خاورمیانه منتقل می کند. این افزودنی به طور گسترده برای ارتقاء ماسه های با کیفیت ضعیف به وسیله جبران کردن اثر مواد ریز دانه معیوب استفاده می شود. در نتیجه آب انداختگی و جدایش در بتن ریزی بتن محبوس کننده هوا کاسته می شود. شکل 7 .4 این اثر را به تصویر می کشد.
شرکت شیمی بتن بهینه تولید کننده افزودنی بتن طبق استانداردهای موجود با کیفیت بالا می باشد.
برای آشنایی با ” کاربرد افزودنی های محبوس کننده هوا” بر روی لینک کلیک کنید.
منبع: کتاب افزودنی های شیمیایی بتن
