تخلیه کردن سازه های هیدرولیکی همچون سدها از آب برای انجام تعمیرات هم مشکل و هم هزینه بر می باشد. پیشرفت های اخیر در مواد افزودنی که به چسبندگی کمک می کند، این امکان را فراهم آورده تا بتن ریزی در زیر آب بدون استفاده از روش های سنتی انجام گیرد. مواد افزودنی ضد شستگی بتن عموماً از روی رفتار روان و شبه شکل پذیر (شبه پلاستیک) آنها (کاهش لزجت هم زمان با افزایش برش) شناخته می شوند. به این ترتیب فرمولاسیون ملات ها و دوغاب های بتنی برابر رسوب گذاری و شکل دادگی در حالت سکون مقاومت می کنند. بتن تولیدی با مواد افزودنی ضد شستگی بتون به اندازه کافی چسبنده می بوده تا امکان در معرض قرار گرفتگی محدود برای آب فراهم شود، گرچه قابلیت انتقال مناسبی برای حرکت آب در زیر آب با شسته شدن کم سیمان دارد. چنین مواد افزودنی ضد شستگی بتن که به چسبندگی کمک می کنند به نام مواد افزودنی ضد شستگی بتن ارتقاء دهنده ویسکوزیته یا ضد شستگی شناخته می شود.
انواع مواد افزودنی ضد شستگی بتن
موادی که به عنوان مواد افزودنی لزجت ساز مطابق فعالیت فیزیکی آنها در بتن طبقه بندی می شود به صورت زیر می باشند:
مواد افزودنی ضد شستگی بتن طبقه A
پلیمرهای معدنی طبیعی و مصنوعی محلول در آب که لزجت آب اختلاط را افزایش می دهند. این پلیمرها شامل اترهای سلولزی، نشاسته ژلاتینی شده، اکسیدهای پلی اتیلنی، انژنیکها، کارگیناس، پلی اکریلامید، پلیمرهای کربوکسی و نیل و الکل پلی وانیل می شوند.
مواد افزودنی ضد شستگی بتن طبقه B
مواد محلول در آب معدنی که بر ذرات سیمان جذب می شوند، و لزجت را با بالا بردن جذب میان ذره ای افزایش می دهد. این مواد کوپلیمراستایرن به همراه گروه های کروکسیل، پلی الکترولیتهای مصنوعی و صمغ های طبیعی می باشند.
مواد افزودنی ضد شستگی بتن طبقه C
امولسیون های مواد معدنی مختلف که جاذبه میان ذره ای را افزایش می دهد وهمچنین ذرات فوق ریز را در خمیر سیمان تأمین می کنند. این مواد متشکل از امولسیون های اکریلیک و ذرات پراکنده رس در فاز آبی می باشند.
مواد افزودنی ضد شستگی بتن طبقه D
مواد غیر معدنی با مساحت سطح بالا یا خصوصیات سطح غیر معمول که ظرفیت نگه دارنده آب مخلوط را افزایش می دهد. این مواد شامل رس های خیلی نرم (بنتونیت ها)، سیلیکا گرما زا، فوم سیلیکا متراکم، آزبست آسیاب شده و دیگر مواد فیبری می شود.
مواد افزودنی ضد شستگی بتن طبقه E
مواد غیر معدنی که ذرات ریز اضافی را در خمیرهای ملات تأمین کرده و به همین دلیل تکان خواهی (Thixotropy- تمایل برخی ژل ها و امولسیون ها به آبگونه شدن در اثر تکان و دوباره سفت شدن در اثر عدم حرکت، مترجم) را افزایش می دهند. این مواد همچون خاکستر بادی ،آهک هیدرات شده، کائولین، خاک سیلیسدار و دیگر مواد خام یا اکسید شده پزولانی متنوع هستند.
آشنایی با مواد افزودنی شیمیایی بتن (کلیک کنید)
منبع: کتاب افزودنی های شیمیایی بتن
