افزودنی بتن

افزودنی های کاهنده آب بتن:اسید هیدروکسی کربوکسیلیک

همان طور که از نام اسیدهای هیدروکسی کربوکسیلیک بر می آید، در این مواد شیمیایی ارگانیک (آلی) که هم گروه های هیدروکسیل و هم کربوکسیل را در مولکولهایشان دارند، عموماً در اسیدهای هیدروکسی کربوکسیلیک نمک سدیم استفاده می شود، گرچه گاه گاهی مواد به عنوان نمک های آمونیا یا تری اتانولامین هم پیدا می شوند. اسیدهای هیدروکسی کربوکسیلیک از منابع مواد خام خالص، یا با ابزار شیمیایی و یا بیوشیمیایی ایجاد می شوند. در نتیجه اسیدهای هیدروکسی کربوکسیلیک، خلوص پیوسته و بالایی دارند و در واقع کاربرد اساسی اسیدهای هیدروکسی کربوکسیلیک بعنوان افزودنی های کاهنده آب بتن، اغلب در مواد غذایی یا داروسازی می باشد.

نمک های به فرم سدیم همگی بسیار انحلال پذیر هستند و نقاط انجماد پایینی دارند، بنابراین جامد شدن و استحکام آنها در شرایط زمستانی غیر محتمل است. تنها موادی که کارکرد وسیعی در فرمولاسیون ها می یابند، نمک های گلوکونیک و اسیدهای هیدروکسی کربوکسیلیک هستند.

بسته به کارکرد پیشنهادی در بتن نمک ها ممکن است که به تنهایی برای ایجاد افزودنی های کاهنده آب بتن معمولی در پیمانه مصرفی پایین و افزودنی های کاهنده آب بتن درگیر کننده در پیمانه های مصرفی بالا موجود باشند . مقادیر کمی از آنها می تواند با کلسیم کلرید ترکیب شود تا از افزودنی های کاهنده آب بتن تسریع کننده که تقریباً بی رنگ هستند، محلول های بی رسوب تولید شود . مشابه با لیگنوسولفونات هاعوامل محبوس کننده هوا می توانند اضافه گردند تا تشکیل افزودنی های کاهنده آب بتن محبوس کننده هوایی را بدهند که ممکن است درگیر کننده باشد یا نباشد (بسته به اینکه میزان نمک اسید هیدروکسی کربوکسیلیک موجود در فرمولاسیون به چه اندازه باشد.)

پلیمرهای هیدروکسیل شده

پلیمرهای هیدروکسیل شده از پلی ساکارید های طبیعی به مانند نشاسته غلات استخراج می شوند که به وسیله آب کافت نسبی تشکیل پلیمرهای با وزن مولکولی پایین تر حاوی واحدهای گلوکوسید از 3 الی 25 را می دهد. بر خلاف گلوکزمونوساکارید، پلیمرهای هیدروکسیل شده افزودنی های کاهنده آب بتن تحت شرایط قلیایی از یک ترکیب حاوی سیمان پایدار هستند و به عنوان عوامل کاهنده آب مؤثر رفتار می کنند. قطعاً پلیمرهای هیدروکسیل شده در افزودنی های کاهنده آب بتن به هنگامی که ترکیب شوند در دیرگیرکنندگی بتن سهم دارند و می توان با اضافه شدن تعداد کمی کلسیم کلرید یا تری اتانولامین بر دیرگیرکنندگی پلیمرهای هیدروکسیل شده غلبه کرد.

پلیمرهای هیدروکسیل شده برای فرمولاسیون افزودنی های کاهنده آب بتن در اکثر محصولات تجاری در دسترس هستند، اما ممکن است که کاربرد اینستیول، پلی اکرپلامید، اسیدهای پلی اکریلیک و پلی گلیسرول محدود شده باشد.

برای آشنایی با محصول و خرید افزودنی بتن روی لینک کلیک کنید .

منبع : کتاب مواد افزودنی شیمیایی بتن

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *