طبق تعریف استاندارد ملی ایران، افزودنی های بتن، مواد و مصالحی را شامل می شوند که در حین ساخت بتن قبل از بتن ریزی به آن افزوده می شوند و به طور معمول مقدار مصرف آنها کمتر از 5% وزن سیمان می باشد.استفاده از مواد افزودنی بتن موجب ارتقای خواص و عملکرد بتن تازه یا بتن سخت شده و در مقاومت بتن سهم اصلی را خواهد شد. و در ساخت بتن سبک نیز استفاده می شود.افزودنی های بتن به شکل های متنوعی چون مایعات غلیظ و رقیق، پودرهای سبک و سنگین و دوغاب هایی با ویسکوزیته کم یا زیاد قابل تهیه و ارائه می باشند. و از بهترین آنها که در طرح های اختلاط بتن نتایج بی نظیری در بر داشته است مواد افزودنی بتن شرکت طراحان بتن در پروژه های عمرانی بوده است .
مهمترین محصولات قابل بررسی در بخش افزودنی های بتن به شرح زیر می باشند:
– کاهنده های آب یا روان کننده های معمولی
– کاهنده های شدید آب یا فوق روان کننده ها
– کاهنده های خیلی شدید آب یا فرا روان کننده ها
– کند گیر کننده ها
– زودگیر کننده ها
– مواد حباب هوا ساز
– غلظت دهنده ها یا قوام آورها
– لاتکس های آب بند یا نم بند
– کاهنده یا کنترل کننده جمع شدگی سیمان
– مواد گاز ساز
همچنین گروه دیگری از مواد افزودنی بتن نیز تحت عنوان افزودنی های معدنی یا پوزولان ها در پروژه های عمرانی مورد استفاده قرار می گیرند که نقش تکمیلی در واکنش های سیمانی داشته و بیشتر با هدف بهبود دوام و افزایش عمر مفید سازه بتنی مورد استفاده قرارمی گیرند. پوزولان ها را حسب منابع تهیه آنها به دو گروه عمده زیر تقسیم می کنند:
– پوزولان های طبیعی مانند زئولیت ها، تراس ها، توف های آتشفشانی، متاکائولن و سبوس برنج