مقاوم کننده های بتن در برابر رطوبت، مواد افزودنی بسیار مهمی هستند که شرایط سطح بتن را طوری تغییر می دهند که دافع آب شوند، یا اصطلاحاً کمتر «خیس خوردگی» پیدا کنند. همانطور که در شکل 4. 1 نشان داده شده، یک قطره روی بتنی است که یک مقاوم کننده بتن در برابر رطوبت در آن لحاظ شده بوده است.
این دفع آب ناشی از مقاوم کننده بتن در برابر رطوبت صورت پذیرفته روی بتن تنها هنگامی در ممانعت آب از داخل شدن به سطح مؤثر است که فشار اعمال شده کوچک باشد. مثلاً بارش باران در هوای ابری، یا بالاآمدگی آب ناشی از مویینگی از جمله این موارد است. این تأثیر ثانوی (خیس خوردگی کمتر) در شکل 4. 2 نشان داده می شود. با این نگاه مواد مقاوم کننده بتن در برابر رطوبت به طور معمول برای ارتقاء کیفیت روسازی های بتنی، سفال ها، آجرها، بلوک ها و صفحات پوششی رسی، نگهداری و سطوح و حتی خشک شدگی بیشتر آجرها و صفحات مجاور هم مد نظر باشد، استفاده می گردد.
در سازه های نگه دارند آب یا پی های بتنی که در معرض فشار هیدرواستاتیک بالایی می باشند، مقاوم کننده بتن در برابر رطوبت عموماً سودمند نیستند. با این وجود، برخی مواد افزودنی مقاوم کننده بتن در برابر رطوبت قطعاً حاوی مواد افزودنی کاهنده آب هستند و منجر به کاهش در نفوذپذیری تحت هد هیدرواستاتیک اعمال شده خواهند شد. به علاوه اندازه و کمیت مویین کاهش یافته فشار هیدرواستاتیک لازم برای ورود به طح بتنی هم افزایش خواهد داشت.
مقاوم کننده های بتن در برابر رطوبت / مباحث شیمیایی
مواد شیمیایی استفاده شده برای تولید مقاوم کننده های بتن برابر رطوبت قادر به تشکیل یک لازه آب گریز نازک هستند، در فضاهای خالی روی سطوح بتن، به یکی از سه طریق زیر: (1) واکنش مقاوم کننده بتن برابر رطوبت با فراورده های هیدارتاسیون سیمان؛ (2) امولیسون؛ (3) ترکیب شدن مقاوم کننده بتن برابر رطوبت با ظرافت مطابق با تقسیم بندی.
مقاوم کننده های در برابر رطوبت که بر اساس اسیدهای چرب مایع هستند، همانند اولئیک، کاپریلیک و کاپریک به عنوان اجزاء اصلی در مخلوطهای اسیدی چرب استفاده می شود. مواد مخلوط های مقاوم کننده بتن برابر رطوبت مستقیماً به اختلاط بتن افزوده می شوند.
استریک اسید به طور گسترده در به عنوان مقاوم کننده بتن برابر رطوبت استفاده می شود و می تواند مستقیماً به مخلوط به شکل پودر اضافه گردد، سپس با یک فیلر درونی همچون تالک یا سیلیکا مخلوط شود که به پراکندگی در تمام مخلوط کمک می کند، یا به عنوان یک امولسیون در آب مطرح باشد.
همچنین بوتیل استیرات به عنوان یک امولسیون اضافه می گردد و به دلیل واکنش آهسته تر آن با فرآورده های هیدراتاسیون، پراکندگی بهتری در تمام مخلوط حاصل می گردد، بنابراین مواد کمتری نسبت به حالت اسید استریک مورد نیاز است.
سبزیجات و چربی های حیوانی خاصی به عنوان مقاوم کننده های برابر رطوبت استفاده شده است .
چربی به عنوان مقاوم کننده بتن برابر رطوبت می تواند گریس سفید، تالو یا روغن دانه سویا باشد و اگرچه که همه آنها تولید بتن آب گریز می کنند، اثرات گوناگونی روی مقاومت فشاری بتن حاصل می شود.
موادی که در تماس با فرآورده های هیدراتاسیون سیمان به هم می پیوندند امولسیون های موم که تقسیم بندی شده عوامل مقاوم کننده بتن در برابر رطوبت هستند. فرمولاسیون آنها طوری است که امولسیون پس از تماس با محیط قلیایی بتن از بین می رود و تشکیل یک لایه آب گریز می دهد. موم های با نقطه ذوب 57 تا 60 درجه سانتی گراد با یک عامل امولسیون ساز که بر پایه سربیتان مونواسیترات یا سریبتان مونواسیترات اتوکسیلیت شده استفاده می شوند.
مقاوم کننده بتن برابر رطوبت / مواد آب گریز با ظرافت تقسیم شده
این نوع مواد افزودنی مقاوم کننده بتن برابر رطوبت ، به طور خاص، استیرات های آلومینیم و کلسیم برابر رطوبت به طور گسترده در صنعت فرآورده های بتنی استفاده می شوند. استیرات های کلسیم می تواند با آسیاب کردن استریک اسید، با آهک یا سیمان برای تولید یک ماده حاوی 10 تا 30 درصد کلسیم استیرات ایجاد شود.
مواد بی حرکت همچون رزین های هیدروکربنی و اندود های قیری زغال سنگ به فرم پودر نرم ظاهراً می توانند توانایی خود را برای تولید سطوح آب گریز حفظ کنند، حتی پس از اتوکلاو شدن هم چنین موادی معمولاً از الک عبور می کنند.
شرکت شیمی بتن بهینه تولید کننده افزودنی بتن طبق استانداردهای موجود با کیفیت بالا می باشد.
برای آشنایی با محصول و خرید افزودنی بتن روی لینک کلیک کنید
منبع : کتاب مواد افزودنی شیمیایی بتن
