اثرات عامل هوازای بتن

اثر عامل هوازای بتن بر سرعت انجماد بتن

عامل هوازای بتن برای زمان دادن به ستون آب برای بیرون آوردن مویینگی به فضای خالی مهم می باشد و بنابراین هر چه سرعت افت دما بیشتر باشد، اثر شدیدتر و جدی تری باقی می گذارد. دلیل اصلی آسیب شدید در حضور نمک های ضدیخ، سدیم و کلسیم کلرید است، همین امر می باشد. ذوب یخ در سطح موجب می شود گرما از لایه بالایی بتن خارج گردد، که منجر به انجماد خیلی سریع در حفرات مویین نزدیک سطح یم شود. گرادیان حرارتی در بتن منجر به بدترین موقعیت های تنش کششی می شود.

باید در نظر داشت که تخریب تحت شرایط ذوب- انجماد همچنین می تواند توسط مکانیسمی غیر از انجماد مستقیم آب غیر قابل تبخیر صورت بپذیرد. حفرات مویین حاوی نمک های غیر محلول همچون هیدروکسیدها، سولفاتها و کربنات ها است. همزمان با اینکه آب منجمد می شود، غلظت نمک ها در آب باقی مانده افزایش می یابد و آب با فشار اسمزی از منفذهای ژل به منفذهای مویین جاری خواهد شد که یک فشار مخرب اضافی را ایجاد می کند.

اثر عامل هوازای بتن بر حفاظت از آرماتور فولادی

تشکیل لایه غیر فعال در بتن یا حد فاصل آرماتورها را که پیش از این داشتیم، به علت طبیعت قلیایی بتن است. قلیایی بودن به دلیل حضور کلسیم، سدیم و پتاسیم هیدروکسیدها است که در یک دوره زمانی، با دی اکسید کربن اتمسفری برای تشکیل کربنات ها واکنش می دهد. این کاهش در قلیایی بودن در یک ظرفیت حفاظتی تقلیل یافته در آرماتور فولادی منعکس می شود. بعضی تست های کربناسیون نشان داده که در بتن های ساده و بتن حاوی عامل هوازای بتن با استفاده از دو نوع سنگدانه، کربناسیون برای مدت 5 سال اندازه گیری شده است. در تمام حالات، مخلوط های حاوی عامل هوازای بتن کربناسیون کمتری را نسبت به مخلوط های کنترلی مشابه نشان داده اند که این مبین آن است که بتن حاوی عامل هوازای بتن باید حفاظت آرماتوری بهتری را در دراز مدت فراهم آورد.

اثر عامل هوازای بتن بر نگه داری مقاومت فشاری بتن

در بخش قبل نشان داده شد که با تغییرات مناسب در طرح اختلاط بتن حاوی عامل هوازای بتن می توان کرد که مقاومت های فشاری بتن 28 روزه مشابهی با بتن ساده داشته باشد. با این وجود هیچ داده منتشر شده ای مبنی بر پیشرفت مقاومت فشاری بتن حاوی عامل هوازای بتن در طی دوره های زمانی قابل ملاحظه وجود ندارد. البته در هیچ مدرکی، عکس این مطلب در رابطه با عامل هوازای بتن هم وجود ندارد، در حقیقت تعداد نسبتاً کم مقاومت های فشاری بتن ثبت شده تا 1 سال هیچ افتی در مقاومت فشاری بتن حاوی عامل هوازای بتن را در مقایسه با بتن ساده را نشان نمی دهد، همانطور که در شکل 3. 36 هم نشان داده شده است.

آزمایش ها روی تأثیر شرایط گوناگون عمل آوری بر مقاومت های فشاری بتن و خمشی بتن ساده و عامل هوازای بتن نشان داده که بتن حاوی افزودنی عامل هوازای بتن هیچ تمایلی برای از دست دادن رطوبت تحت شرایط خشک را ندارد و بدین معناست که چنانچه شرایط عمل آوری بتن ایده آل نباشد، بتن حاوی عامل هوازای بتن باید مقاومت خود را عاری تر از بتن ساده توسعه ببخشد.

اثر عامل هوازای بتن بر تغییر شکل های حجمی

عامل هوازای بتن جمع شدگی خشک بتن را افزایش نمی دهد. مخلوط های که برای داشتن مقاومت و خصوصیات کارایی بتن مشابه طراحی شده اند، می تواند طوری در نظر گرفته شوند که جمع شدگی خشک مشابهی داشته باشند، اعم از اینکه حاوی عامل هوازای بتن باشد یا نباشد. داده های متداول در جدول 3 .25 نشان داده می شود. این مورد توسط دیگر محققان هم تأیید شده است.

کار انجام شده در مورد خمیرهای سیمانی نشان داد که خیس کنندگی مجدد بعدی و خشک شدگی در حضور رزین های چوبی خنثی شده هیچ افزاشی در جمع شدگی در قیاس با یک خمیر ساده را نشان نمی دهد. نتایج در شکل 3 .37 آمده است.

اثر عامل هوازای بتن بر خزش بتن

گفته می شود که خزش بتن حاوی عامل هوازای بتن در یک نسبت تنش- مقاومت ثابت از خزش قابل مقایسه با بتن های ساده بزرگتر نیست. با این حال در میزان هوای بالاتر (بیشتر از 6%) ممکن است که افزایش اندکی در خزش پس از زمان بارگذاری داشته باشیم، اگر چه این روند در سنین اولیه ظاهراً دیده نمی شود. شکل 3. 38 این تأثیر را به تصویر می کشد.

در نتیجه مواد افزودنی عامل هوازای بتن ، بتنی ایجاد می کنند که در شرایط انجماد و ذوب پایدار است. عامل هوازای بتن به خصوص در حضور نمک های ضدیخ، مقاومت بیشتر برابر حمله سولفاتی، حفاظت بهتری را برای آرماتورهای مدفون فراهم می آورد و نسبت به شرایط عمل آوری نامطلوب بتن را مقاوم تر می کند. هیچ تفاوت محسوس رفتاری در نحوه ای که بتن حاوی عامل هوازای بتن در زمینه توسعه مقاومت فشاری بتن و تغییر شکل های حجمی می دهد، پدیدار نمی شود.

شرکت شیمی بتن بهینه تولید کننده افزودنی بتن طبق استانداردهای موجود با کیفیت بالا می باشد.

برای آشنایی با محصول و خرید افزودنی بتن روی لینک کلیک کنید

منبع : کتاب مواد افزودنی شیمیایی بتن