بتن ریزی زیرآبی می تواند به سه روش انجام شود: بتن ریزی زیر آب با پمپاژ بتن ضدشسته تولید شده توسط کاربرد مرکب از افزودنی کاهنده آب بتن ، بتن ریزی زیر آب با افزودنی فوق روان کننده بتن و VEAها؛ کاربرد ترمی ها و همچنین بتن ضد آب در بتن ریزی زیر آب ؛ و روش تزریق گروت در بتن ریزی زیر آب.
بتن ریزی زیر آب با بتن ضد آب
بتن های ضد آب طراحی شده برای مقاومت برابر شسته شدن سیمان وقتی اجازه می یابند که سقوط آزاد داشته باشند که از طریق ترکیب آب با یک افزودنی VEA که از افت ذرات سیمان ممانعت شود و در نتیجه کیفیت بتن ضد آب در بتن ریزی زیر آب حفظ می شود. این افزودنی، ویسکوزیته آب در اختلاط بتن و بتن ریزی زیر آب را افزایش می دهد، که منجر به یک تکان خواهی افزایش یافته بتن و مقاومت بتن ضد آب بهبود یافته به جدایش می شود. پیمانه مصرفی افزودنی بتن در بازه 1 تا 5/1 درصد وزن آب در اختلاط بتن ضد آب می شود و مکرراً در ترکیب با یک فوق روان کننده بتن استفاده می شود. مقدار تأثیر ایجاد شده در بتن ضد آب در بتن ریزی زیر آب وابسته به پیمانه مصرفی افزودنی بتن و وزن مولکولی مؤلفه اصلی می باشد. افزودنی بتن معمولاً به درون میکسر همزمان با دیگر مواد تخلیه می شود. اغلب زمانیکه تنظیم کردن نسبت های مخلوط برای رسیدن به پارامترهای طراحی مطلوب برای همه خصوصیات بتن ضد آب مشکل می باشد، در نتیجه خصوصیات کلوییدی بتن ریزی زیر آب با افزودن سه افزودنی شیمیایی کنترل می شود. نسبت های آب به سیمان برای بتن ریزی زیر آب حداقل در بازه 36/0 تا 40/0 است. میزان سیمان و ریزدانه های موجود برای بتن ریزی زیر آب عمولاً بالاتر از مخلوط های متناظر بتن ریزی شده روی زمین است و فوم سیلیکا ممکن است که در ارتباط با یک فوق روان کننده بتن یا افزدنی کاهنده آب بتن سنتی برای کاستن جدایش در بتن ریزی زیر آب استفاده شود. نکته کلیدی در مورد بتن غیر پراکنده شونده با خصوصیات ملات خودتراز شوندگی، بهینه سازی موفقیت آمیز VEA با فوق روان کننده استفاده شده در بتن ریزی زیر آب برای افزایش اسلامپ بتن ضد آب می باشد.
بتن های ضد آب دارای VEA ها یکنواختی هایی دارند که در حالی که استاتیک (ساکن) هستند، اما به بتن کاملاً با روانی بالا تبدیل می شوند. داده های ارائه شده در شکل 7 .28 نشان می دهد که بتن های با مقاومت متوسط با اسلامپ مساوی خیلی در آزمون آب شستگی در بتن ریزی زیر آب متفاوت عمل می کند. این مطلب در بتن ریزی زیر آب حاکی از آن است که آزمایش اسلامپ بتن ارتباطی با عملکرد شستگی به هنگامی که افزودنی های ضد آب شستگی در بتن تشکیل می شوند، ندارد.
آزمایش افت وزن آب شستگی انجام شده مطابق با C16 CRD، «روش آزمایش برای تعیین مقاومت بتن تازه در بتن ریزی زیر آب و بتن مخلوط شده به شسته شدن در اب» نشان داد که کاربرد یک VEA در سطح %15/0 وزن سیمان با یک فوق روان کننده بتن منجر به مخلوط بتن ضد آب و مقاوم به آب شستگی خیلی روان می شود. این مورد در تناقض با بتن روان سنتی است که بسته به ویسکوزیته و نسبت مخلوط، ممکن است دارای افت وزن آب شستگی در بازه 1 تا 15% در بتن ریزی زیر آب باشد.
برای آشنایی با ” بتن در سازه های دریایی ” کلیک کنید .
منبع : کتاب مواد افزودنی شیمیایی بتن
